Tym razem w ramach naszego projektu Dziennik Młodego Podróżnika zapraszamy Was do olbrzymiego różnorodnego i pięknego kraju – Indii. Podróżując z nami, nie potrzebujecie wizy, za to przyda się odrobina wolnego czasu i sporo ciekawości z Waszej strony.
Jeżeli spodoba Wam się nasza wspólna podróż, to zachęcamy do dokumentacji fotograficznej i umieszczania zdjęć w komentarzach na naszym profilu FB lub nadsyłania ich na adres centrum@centrumzamenhofa.pl
Wydarzenie towarzyszy wystawie MAPY
Tydzień III (20-26.07): INDIE
stolica – Nowe Delhi; języki – hindi, angielski oraz 21 regionalnych języków urzędowych i wiele innych; liczba mieszkańców – 1 miliard 205 milionów; powierzchnia – 3 287 263 km².
PONIEDZIAŁEK
Hindi jest jednym z ok. 415 języków, którymi posługują się mieszkańcy Indii. Według konstytucji językami urzędowymi są hindi i język angielski. Uwzględnia się także 21 innych regionalnych języków urzędowych. Hindi jest językiem indoaryjskim, należy do grupy języków indoeuropejskich, więc jest „dalekim krewnym” języka polskiego. W języku tym występuje wiele dialektów, czyli odmian. Hindi, podobnie jak inne języki należące do grupy języków indoaryjskich, wywodzi się z sanskrytu, literackiego języka Indii, którym posługiwano się od starożytności do czasów nowożytnych.
Wśród języków, jakimi posługują się Hindusi, hindi jest najbardziej rozpowszechniony. Dla 180 milionów ludzi to pierwszy język, jakim się posługują. Ogółem, hindi zajmuje na świecie czwarte miejsce, jeśli chodzi o liczbę mówiącym w nim osób – trzy pierwsze języki to angielski, chiński i hiszpański.
ZADANIE: „Namaste” oznacza w hindi pozdrowienie, przywitanie takie jak „witam”, „cześć”. Przywitaj się dzisiaj w języku hindi z rodzicami i przyjaciółmi.
WTOREK
Sari to element tradycyjnego stroju noszonego przez kobiety z krajów subkontynentu indyjskiego wykonany z szerokiego pasa materiału o długości ok. pięciu metrów. Najpowszechniejszy sposób noszenia sari to owinięcie tkaniny wokół talii i udrapowanie jej końca na ramieniu, ale tak naprawdę istnieje kilkanaście stylów zakładania sari w zależności od regionu. Zwykle wkłada się je na halkę i choli, czyli krótką bluzkę z rękawami.
Tradycja tego stroju ma ok. 5000 lat. Możliwe, że w ten sposób w starożytności okrywały swoje ciało tancerki z indyjskich świątyń. Owijanie ciasno poszczególnych części ciała dawało możliwość swobodnego poruszania się, a zarazem zapewniało skromny ubiór. Hindusi wierzyli, że ubrania szyte, przekłute igłą, są nieczyste. Najprawdopodobniej zwyczaj noszenia halki i choli pod sari pojawił się wraz z Brytyjczykami i kolonializmem.
ZADANIE: Z materiału dostępnego w domu spróbuj udrapować sari. Udało się? Zrób sobie zdjęcie i wyślij do nas.
ŚRODA
Lotos to wieloletnia roślina przypominająca trochę lilię wodną. Rośnie w zbiornikach wodnych Europy, Ameryki Północnej i Azji. Korzeń lotosu sięga głęboko błotnistego dna, zaś nad powierzchnią wody na niemal okrągłym liściu unosi się piękny pojedynczy kwiat. Rozwinięte w ciągu dnia kwiaty w nocy składają się i chowają pod wodę. Kiedy ponownie pojawiają się o świcie, są nieskazitelnie czyste i nic nie wskazuje na to, że znajdowały się w brudnej wodzie. Dzieje się tak dzięki specjalnej budowie liści, umożliwiającej samooczyszczanie. Botanicy nazwali to zjawisko „efektem lotosu”. Nic więc dziwnego, że od wieków kwiat ten w wielu kulturach symbolizuje czystość, odrodzenie i naturalne piękno.
Lotos jest rośliną narodową Indii, Egiptu i Wietnamu, stanowi też część godła Indii. W buddyzmie i hinduizmie ma olbrzymie znaczenie, jest m.in. odzwierciedleniem dojrzewania duchowego, dlatego Budda często siedzi na kwiecie lotosu, co oznacza boskie narodziny.
ZADANIE: Zrób z papieru kwiat lotosu, może uda Ci się go wykonać w origami? Zrób zdjęcie i wyślij do nas.
CZWARTEK
Paw indyjski, zwany też zwyczajnym lub niebieskim, to duży ptak grzebiący z rodziny bażantowatych. W naturze występuje na Półwyspie Indyjskim (Nepal, Indie). Został też introdukowany, czyli wprowadzony do innych regionów geograficznych, gdzie żyje w stanie półdzikim, np. w Stanach Zjednoczonych, Japonii, RPA, Nowej Zelandii czy Australii. Ze względu na swe piękne upierzenie hodowany jest też jako ptak ozdobny. Samce mają charakterystyczną ciemnoniebieską głowę, szyję i pierś. Ich głowę zdobi korona, czyli czub z piór, grzbiet jest zaś w kolorze ciemnozielonym. Na końcówce ogona znajdują się „pawie oka”, złożone z kręgów czarnych, niebieskich, płowych i żółtych. Samice mają skromniejsze upierzenie, ale posiadają korony. W naturalnych warunkach zamieszkują rozległe lasy.
Paw indyjski jest ptakiem latającym, ale prowadzi życie naziemne. Jest wszystkożerny, świetnie poluje na węże. W Indiach to święty ptak, wielokrotnie pojawia się w tamtejszej mitologii. W mitologii buddyjskiej symbolizuje współczucie i czujność. W kulturze indyjskiej od stuleci jest popularnym motywem w rzeźbie, malarstwie czy biżuterii.
ZADANIE: Znajdź w okolicy zbiornik wodny i spróbuj namalować obraz impresjonistyczny. Może gdzieś kwitną lilie wodne? Zrób zdjęcie i podziel się z nami efektami.
PIĄTEK
Joga jest filozofią życiową, choć w świecie zachodnim postrzegana jest często jako zestaw ćwiczeń fizycznych, umysłowych i oddechowych uprawianych głównie dla zdrowia. Jej celem jest osiągnięcie wewnętrznej równowagi, zjednoczenie duszy z ciałem, a osiąga się to poprzez samodoskonalenie, medytację i ascezę. Powstała w starożytności w Indiach, w rejonie doliny Indusu. Przez tysiące lat powstało wiele odmian jogi. Najbardziej popularna jest hatha-joga oparta na praktykowaniu asan, określonych pozycji ciała, oraz na pranajamie, czyli świadomym oddychaniu. Ważna jest też relaksacja oraz dieta roślinna. Praktykowanie jogi m.in. likwiduje bóle stawów i kości, uelastycznia ciało, dotlenia organizm i poprawia samopoczucie.
ZADANIE: Wykonaj jedną z asan, Pozycję kota (marjaryasana), która wzmacnia nadgarstki, ramiona i kręgosłup. Na początku uklęknij i oprzyj dłonie przed sobą. Upewnij się, że kolana są pod biodrami, a nadgarstki w tej samej linii co ramiona. Opuść głowę i spójrz w podłogę. Wykonaj wydech i napnij mięśnie brzucha, aby zaokrąglić kręgosłup, przyciągając głowę i kość ogonową bliżej siebie. Wytrzymaj w tej pozycji 15-30 sekund.
SOBOTA
Naan to płaski chlebek jogurtowo-drożdżowy o kształcie łezki lub owalny, podobny trochę do znanych w polskiej kuchni podpłomyków. W kuchni indyjskiej podawany jest jako dodatek do aromatycznych i rozgrzewających dań, nadaje się też świetnie do past warzywnych. Chlebki wypiekane są w specjalnym kamiennym cylindrycznym piecu tandoor, działającym podobnie jak piec do pizzy. Podstawowe składniki naan to m.in. mąka pszenna, drożdże, jogurt, masło, sól i cukier. W domowych warunkach można przyrządzić je na rozgrzanej patelni lub w nagrzanym maksymalnie piekarniku. Chlebki najlepiej smakują podawane na ciepło i posmarowane masłem, albo masłem z odrobiną czosnku lub czarnuszki.
ZADANIE: Zaproponuj rodzinie wspólne przygotowanie i pieczenie chlebków naan.
NIEDZIELA
Klasyczne tańce indyjskie są tańcami religijnymi. Dzielą się na siedem podstawowych stylów, w zależności od regionu Indii (północ kraju to kathak, manipuri, odissi; południe: bharatanatjam, kathakali, kućipudi, mohiniyattam). To, co je łączy, to odwołanie się do tradycji Natjaśastry, czyli traktatu dotyczącego teatru, muzyki i tańca, którego autorem jest mędrzec Bharata, natchniony, jak wierzą hinduiści, przez Brahmę. W tańcach indyjskich wykonywane są symboliczne, zrozumiałe dla widzów gesty, dlatego tancerze mogą za ich pomocą opowiadać historie zaczerpnięte głównie ze świętych ksiąg hinduizmu. Dodatkowo w zależności od regionu i lokalnych tradycji, każdy taniec różni się odmiennymi formami ekspresji i techniką. Dawniej tańce te były wykonywane wyłącznie w świątyniach przez wyszkolone do tego celu kapłanki zwane dewadasi. Taniec miał na celu uwolnienie duszy od świata materialnego i połączenie jej z boskością.
ZADANIE: Inspirując się ekspresyjnym klasycznym tańcem indyjskim, zatańcz krótką historię. Może o tym, jak rozwija się kwiat o świcie albo drapieżny zwierz poluje? Stwórz własny układ choreograficzny i zaprezentuj go rodzinie.
